Janneke Kramer
De in hart en nieren Zeeuws-Vlaamse kunstenaar Janneke Kramer is afgestudeerd aan de Kunstacademie Knokke en de Kunstacademie Eeklo, met als specialisatie (geometrische) abstractie. Een aantal jaren schilderde Janneke realistisch (olieverf), met als thema mens en natuur. Later werd haar werk meer geometrisch en abstract (acryl), waarin het landschap ook een inspiratiebron kan zijn.

Onderliggende structuren worden zichtbaar gemaakt door vormen, kleuren, contrasten en ritmes, waardoor een eigen abstracte beeldtaal met een ruimtelijk effect ontstaat. Ook maakt ze kleine abstracte werken, die samen ook weer een geheel kunnen zijn qua vormen, lijnen, (verschuivende) vlakken en kleuren.

Janneke’s werk ontstaat door observeren en reflecteren. Toch laat ze ook veel aan het toeval over. Door ‘los te laten’ ... ontstaat een heel spontaan werk. De toeschouwer kan zijn eigen fantasie gebruiken om zelf in te vullen wat men eventueel herkent in een werk. Soms zijn het vormen, kleuren en lijnen die een spannend geheel vormen. “Kunst zit vooral in je hoofd en roept altijd emotie op”. Janneke’s werk kan de indruk geven dat je van binnen naar buiten kijkt of van buiten naar binnen, daarom noemt zij het: ‘binnenstebuiten’. 

Jeanne van Dranen 

Jeanne van Dranen werd geboren in Den Hoorn, Zuid-Holland. Momenteel is ze woonachtig in Fijnaart. 17 jaar geleden werd Jeanne gegrepen door de beeldhouwkunst. Dankzij de steen kreeg haar leven een totaal andere invulling. Voor kunstenares Jeanne van Dranen is het beeldhouwen een manier om haar hoofd leeg te halen. Het beeldhouwen geeft haar een andere kijk op de kunst in het algemeen en op beelden in het bijzonder. 

Ze maakt gebruik van verschillende steensoorten: serpentijn, soapstone, speksteen uit Brazilië en India, en albast. In haar werk laat ze zich vooral inspireren door de steen zelf. De omvang, kleur en eventuele barsten bepalen in hoge mate wat er uiteindelijk te voorschijn komt. Haar voorkeur gaat uit naar handgereedschappen maar soms is een machinale bewerking noodzakelijk. 

Het tentoonstellen heeft voor Jeanne geen prioriteit. Het beeldhouwen zelf geeft Jeanne alle voldoening. Toch was het fijn om  in 2011 tweemaal  het genot van het tentoonstellen te mogen ervaren. Als kunstenaar word je geraakt door de interactie met je publiek.