De stelling van de dorpsraad is: we willen ons dorpshuis behouden voor Waterlandkerkje en haar bewoners. En naar vermogen doen ze er, al jaren, veel aan om dat voor elkaar te krijgen.

Een van die acties van de dorpsraad was de heer Cok Balkestein uit Oostdijk uitnodigen om te komen vertellen hoe de dorpsraad in Oostdijk (Zuid-Beveland) het voor elkaar gekregen heeft om een ontmoetingspunt annex winkel, restaurant (terug) te krijgen in hun dorp.  14 September was hij te gast in het dorpshuis en vertelde over de trektocht in Oostdijk om zover te komen. 

Oostdijk
Oostdijk telt ca. 300 gezinnen en ca 500 bewoners. Min of meer vergelijkbaar met ’t Kerkje. Uitgangspunt voor de dorpsraad van Oostdijk was: wat willen de bewoners van Oostdijk?  Dat gingen ze hen vragen en wat bleek: die hoefden niet bingo samen te spelen of te sjoelen, maar die wilden bijv. een winkel terug, want in een winkel kom je elkaar informeel tegen bij het doen van je dagelijkse boodschappen. Zowel jong (er wonen veel gezinnen met kleine kinderen in Oostdijk) en ouderen ( die wonen er ook veel) hadden belang bij zo’n punt omdat beiden meer gebonden zijn aan de directe omgeving. Ook wilden ze graag een bank waar je even zou kunnen zitten kletsen en waar de fietsers, die er veel langs komen, even kunnen uitrusten. En een speelveldje voor de kleine kinderen.

Ze hadden een kans omdat er een gebouwtje leegkwam en uiteindelijk hebben ze met betrekkelijk weinig geld en veel vrijwilligers gerealiseerd: een winkeltje, een bibliotheek, een restaurantfunctie, een terras, een bankje. Hoe deden ze dat? Volgens Balkestein is nodig dat:

1. Het dorp moet er achter staan en zich er aan willen committeren ( dat hadden zij van te voren onderzocht en als het ware van te voren geregeld).
2. Er moet een verdienmodel ontwikkeld worden, dat het mogelijk maakt om de exploitatie rond te krijgen zonder steun van buitenaf/budgettair neuraal.
3. Commitment van de gemeente en de provincie. Dat betekent veel overleg.
4. Een plan in hoofdlijnen op 1 blad opstellen, zodat duidelijk is wat het plan inhoudt bij een gesprek erover zonder dat er veel bestudeerd hoeft te worden. Commitment en meedenken creëren.
5. Subsidiemogelijkheden onderzoeken en aanvragen kunnen schrijven. 
6. Een organisatie opzetten en een relatienetwerk opbouwen.
7. Een stevig dorpsraad bestuur, veel vrijwilligers met diverse capaciteiten.

Realisatie:

• Met ca. 40 duizend euro aan subsidie en de inzet van veel vrijwilligers en sponsoring in natura hebben ze in een beperkt aantal maanden het gebouwtje verbouwd.
• De winkel draait nu 3 jaar met succes (en heeft nu zelfs een betaalde kracht) gerund door voornamelijk vrijwilligers en cliënten van een zorginstelling. Er is dagelijks een groepje van 5 tot 7 personen met een begeleider aanwezig. Deze betalen om daar te kunnen werken.Een supermarkt in de buurt levert de benodigde producten en er zijn veel lokale leveranciers die lokaal gekweekte producten leveren (vaak op bestelling zodat er geen overschot is)
• Je kunt er koffiedrinken en bijkletsen (informele contacten). De restaurantfunctie. Sommigen doen om die reden hun dagelijkse boodschappen echt dagelijks.
• Je kunt er een taart bij de koffie krijgen of er een bestellen om mee te nemen.
• Eenmaal per maand is er seniorensoos,
• De bibliotheek is terug
• Er is een boodschappendienstHet praatbankje is er en een speelplek voor de kleintjes.

Waterlandkerkje
En dan een discussie over onze situatie in Waterlandkerkje. Natuurlijk is deze niet geheel vergelijkbaar met Oostdijk. Ons dorpshuis is oud en heeft veel achterstallig onderhoud. Een verbouwingsplan met begroting is (nog) niet goed financieel dekkend te krijgen. De dorpsraad heeft diverse alternatieven onderzocht, maar heeft nog niet de passende oplossing gevonden.

De gemeente stelt dat er in ieder dorp een ontmoetingspunt voor de bewoners moet zijn, daar wil de gemeente aan meewerken. Dat hoeft niet per se een dorpshuis te zijn. Onder de bewoners leeft de gedachte, dat de gemeente graag het dorpshuis zou willen verkopen om ervan af te zijn. Niet bekend is of dat echt zo is en bij ja wat dan alternatieven zouden kunnen zijn.

De samenstelling van de bewoners is aan het wijzigen: ouderen, die van oudsher op ’t Kerkje wonen zijn er nog maar nemen in aantal af. Jongeren trekken vaak weg, zeker als ze trouwen en kinderen krijgen. De mensen die er komen wonen hebben niet vanzelfsprekend een binding met het dorp. De school terug zou een oplossing zijn, maar dat is een utopie in het huidige politieke klimaat. 

Allen voor een/een voor allen!
Kortom als we echt een sociale ontmoetingsplek willen hebben/behouden in ’t Kerkje dan moeten we als dorp als één man achter de dorpsraad gaan staan, mee gaan denken en doen in diverse vormen. Om zo tot een goed en breed gedragen plan te komen, waar we de gemeente mee verrassen en uitdagen om aan mee te doen. We moeten daar niet te veel tijd in stoppen, maar accuraat en actief in actie komen. Dat moet kunnen. (n.b. Kerkjenaren hebben bewezen samen iets te kunnen organiseren: Meerminnenfeest, diverse dorpsfeesten, runnen van Kunst in ’t Kerkje, een schoolbus en recent: een biebje met koffie).

Wees dus niet verbaasd als de dorpsraad de komende tijd een beroep op je doet om mee te denken of mee doen en ga daar positief op in met de beperkte tijd die je hebt, want alleen samen kunnen we wonen in ’t Kerkje leuker maken. Doe vooral alleen mee met die zaken waar je goed in bent en laat anderen andere zakendoen. Je zult zien dan zal jij ook verbaasd zijn over wat er allemaal kan en met hoeveel plezier dat gepaard gaat. Direct reageren doe je naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..