De legende luidt als volgt: een visser uit Oostburg ving, na een dag vruchteloos vissen in de Blontrok, een zeemeermin in zijn netten. Zij smeekte hem haar terug te laten keren Waterlandkerkje is een dorp in de gemeente Sluis, in de Nederlandse provincie Zeeland. Het dorp, gelegen aan de weg Oostburg-IJzendijke (N676) en de weg naar de Belgische grens
Hildegonda, de eeuwenoude legende van Waterlandkerkje
Waterlandkerkje anno nu
Welkom op de website Waterlandkerkje.com
Our Blog
Waterlandkerkje anno nu
Waterlandkerkje is een dorp in de gemeente Sluis, in de Nederlandse provincie Zeeland. Het dorp, gelegen aan de weg Oostburg-IJzendijke (N676) en de weg naar de Belgische grens richting Waterland-Oudeman en Sint-Margriete, heeft 538 inwoners (januari 2012). De belangrijkste voorzieningen van het dorp zijn het dorpshuis, het clubgebouw van de krulbolvereniging "De Meermin" en de dorpsbus van Stichting Dorpsbus Waterlandkerkje voor met name het vervoer van basisschool leerlingen naar de openbare basisschool "De Schuttershoek" in IJzendijke.
Waterlandkerkje is regionaal vooral bekend door de vele kerkconcerten die er worden gegeven en de "Meerminnefeesten", die ieder jaar in het weekend na Pinksteren worden georganiseerd. Leuk om te weten: Waterlandkerkje ontstond in de 17e eeuw op een driesprong van dijken. Het fragiele ‘zaalkerkje’ is gebouwd in 1674. Waterlandkerkje behoort tot de mooiste plaatsnamen van Nederland.
'Slopen en wederopbouw' Dorpshuis in volle gang
Nadat er nu tot zes keer toe (4 keer vóór de zomer en 2 keer in oktober) een groep gespierde Kerkjenaren met sloophamers, beitels, schroevendraaiers, gewapend met veiligheidsbrillen, werkhandschoenen en kruiwagens, het dorpshuis onveilig hebben gemaakt, kon aannemer Leenhouts nu toch eindelijk beginnen met de 'wederopbouw'. Hulde voor onze helden!
Hoewel...nog niet alles is gesloopt wat weg moest om de nieuwe plannen uit te voeren. Voor de achterste achteringang, u weet wel, ter hoogte van het trapje naar het podium en de uitvang van de kinderopvang, gaan de vrijwilligers nog éénmaal alle (spier)ballen er voor verzamelen. Want daar moet de weg vrijgemaakt worden voor toiletten, de nieuwe ingang voor het podium en de kleedkamer/stoelen opslag. De mensen die zich voor het slopen opgeven, verdienen veel geld voor het dorpshuis, immers, alles wat aannemer Leenhouts niet hoeft te doen, is meegenomen en hoeven we ook niet te betalen!
Jaarvergadering Dorpsraad Waterlandkerkje 2018
Alle kerkjenaren hadden ruim voor 16 maart een uitnodiging in de bus gekregen om de jaarvergadering van de dorpsraad bij te wonen. Aardig wat mensen hadden de kou getrotseerd om aanwezig te zijn. Want koud was het. Des te fijner was het om binnen te komen in de heerlijk verwarmde zaal van het dorpshuis. De eerste fase renovatie, het vernieuwen van de kozijnen en ramen, had duidelijk effect. Iets over half acht nam voorzitter dhr. Tonny Brugge het woord. Maar niet voordat alle aanwezigen voorzien waren van koffie, thee of 'een frisje' en een schaaltje heerlijke koekjes.
De aanwezigen werden hartelijk verwelkomd, in het bijzonder wethouder mevr. Chris van Vijver en ambtenaar dhr. Rudi Cornelis. Achter de tafel had de dorpsraad plaatsgenomen: dhr. Tonny Brugge - voorzitter, mevr. Patricia Roelse - penningmeester, dhr. Frans Dekker - bestuurslid en dhr. Remco Schanssema - bestuurslid.
Dorpshuis Waterlandkerkje
Het dorpshuis in Waterlandkerkje is het hart van het dorp. Het is een ontmoetingsplaats, onderdak voor het verenigingsleven en van diverse maatschappelijke initiatieven. Het dorpshuis bestaat dankzij vrijwilligers. Zo houden we ons dorp leefbaar.
Zo wordt het dorpshuis onder andere gebruikt als vergaderruimte, voor verenigings-, sport- en dorpsactiviteiten en verhuur aan particulieren. Het dorpshuis bestaat uit een aantal ruimten welke afzonderlijk te huren zijn.
Zo is er de grote theaterzaal met podium en muziekinstallatie, prima geschikt als locatie voor onder andere het vieren van een feestje, het uitvoeren van een sportevenement of de uitvoering van een toneelvereniging (maximaal 100 personen). Aangrenzend aan deze grote zaal is een in 2009 volledig vernieuwde keuken voorzien van koelkast, stromend koud- en warm water, kookplaat en er is een vaatwasmachine beschikbaar.
Geschiedenis in het kort
Waterlandkerkje ontstond als nederzetting rond een kerk. Het gehucht werd 't Kerkje genoemd, zoals de dorpsbewoners nog altijd doen. In 1796 kreeg Waterlandkerkje de naam Waterland, rond 1820 werd dit veranderd in de huidige naam, om verwarring met het 5 kilometer zuidelijker gelegen Belgische dorp Waterland-Oudeman te voorkomen. Waterlandkerkje werd als een van de weinige dorpen in West-Zeeuws-Vlaanderen gespaard in de Tweede Wereldoorlog. Na de bevrijding werden er dan ook mensen uit de omgeving opgevangen, van wie er veel in Waterlandkerkje bleven wonen. In de jaren 60 van de 20e eeuw braken moeilijke tijden voor Waterlandkerkje aan. Door een gebrek aan nieuwbouwwoningen trokken jonge gezinnen weg uit Waterlandkerkje en veel oude huizen werden verkocht als vakantiewoningen. Na 1970, toen de zelfstandige gemeente Waterlandkerkje bij Oostburg werd gevoegd, werden er weer nieuwe woningen gebouwd en werd het industrieterrein uitgebreid om het dorp een impuls te geven. De gemeente Oostburg is door de gemeentelijke herindeling van 2003 op haar beurt opgegaan in de gemeente Sluis. De geschiedenis
De meermin
In het wapen van Waterlandkerkje is een zeemeermin afgebeeld, een verwijzing naar een met Waterlandkerkje verbonden legende. Een visser uit Oostburg ving, na een dag vruchteloos vissen, een zeemeermin in zijn netten. Zij smeekte hem haar terug te laten keren naar de zee, maar de visser wilde geld met haar verdienen door haar op de markt in Oostburg tentoon te stellen. Er kwam juist een voerman uit Waterlandkerkje voorbij die van een afstand getuige was van het voorval. Hij rende erop af, gooide de visser in het water en bevrijdde de zeemeermin, die onder water dook en wegzwom. Inmiddels waren boeren en arbeiders die in de buurt aan het werk waren op de consternatie afgekomen. Toen verscheen de meermin, Hildegonda geheten, opnieuw en sprak een profetie uit: Waterlandkerkje zou nog lang een klein dorp blijven, maar eens zouden de Kerkjenaren Waterlandkerkje in eendracht tot groei en bloei brengen. Daarna verdween Hildegonda, niemand heeft haar ooit nog gezien.
Krulbolvereniging De Meermin
Eeuwenoude traditie
Voor Zeeland is het heel bijzonder. Met het krulbollen heeft de eerste Zeeuwse traditie een plaats gekregen op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed in Nederland. Niet iedere Nederlander zal deze Zeeuws-Vlaamse volkssport onmiddellijk thuis kunnen brengen. In Zeeuws-Vlaanderen is het echter, net als in het aangrenzende Vlaanderen, een populaire volkssport die in verenigingsverband beoefend wordt. De geschiedenis van het populaire bolspel gaat terug tot in de middeleeuwen en is verwant aan sporten als kolven, beugelen en klootschieten. Bolspelen zoals het krulbollen werden rond 1300 in heel Europa gespeeld, onder meer in Zwitserland, Oostenrijk en Duitsland. In Nederland werden ze in de zeventiende eeuw in beeld gebracht door beroemde schilders als Adriaen van Ostade.
Zeven verenigingen
In Zeeuws-Vlaanderen wordt het krulbollen in verenigingsverband op zeven verschillende plekken beoefend. De krulbolverenigingen hebben beeldende namen, zoals De Ware Vrienden in Aardenburg, Raak tegen Staak in Oostburg, Molenzicht in IJzendijke, Ons Genoegen in Sas van Gent, de Meermin in Waterlandkerkje en Arjoan in Breskens.